Hidde van der Ploeg zag al vroeg de potentie van het Nederlands volleybalMet Hidde van der ploeg heeft onze volleybalwereld opnieuw een van de markantste mensen uit de jaren ‘50, ‘60 en ‘70 verloren. Hidde overleed op 3 mei 2022 als gevolg van een combinatie longontsteking/corona. Hij werd 88 jaar. In het overlijdensbericht van zijn kinderen wordt hij volleybalinternational, volleybalcoach, journalist, vader en opa genoemd. Ik zou er nog aan willen toevoegen het woord criticus. Hidde was namelijk altijd scherp en als er iets niet goed was, dan zei hij dat ook. Die eigenschap heeft hem bij zijn carrière in de volleybalsport vaak in de weg gezeten, hoe gelijk hij meestal ook had.

Hidde van der Ploeg speelde in de eindjaren ‘50 en ‘60 bij het Amsterdamse REVA samen met de absolute topper van die tijd Gertie Goedhals en de andere internationals Hans Maas en Paul van Lith. Hidde speelde 39 interlands. Hij nam als speler deel aan het EK 1958 samen met een ander Volarenlid op leeftijd Nico Zimmerman. Als club verdween REVA en als topploeg bleef AMVJ over.

Hidde manifesteerde zich meer en meer als de man die over het volleybal en vooral de toekomstmogelijkheden nadacht. In 1968 werd hij dan ook trainer van AMVJ. Met succes, want in dat zelfde seizoen (april 1969) werd AMVJ onder zijn leiding landskampioen, waarmee vijfvoudig kampioen Blokkeer werd onttroond. Hidde zag de potentie van het team dat hij toen trainde met spelers als Geert Trompetter, Jaap Korsloot, Hans Lodder, Kees Tinga, Hans Jansen, Harry Veldhuis, Harry de Haas en Bram Vermeulen. In zijn ogen kon dit team ook internationaal scoren, met dien verstande, dat hij grote moeite had met speler en cabaretier Bram Vermeulen, die maar twee keer per week trainde. Dat was volstrekt onvoldoende in de ogen van Hidde om internationaal door te breken. Hidde voelde zich in zijn visie onvoldoende gesteund en stopte al na een jaar bij AMVJ als trainer. Jaap Korsloot volgde hem op. Toch gold Hidde als een van de beste trainers in Nederland en hij werd benaderd door het Haarlemse HVS. Hij nam de uitdaging aan om HVS in de eredivisie te houden. HVS had voor de hele competitie nog maar zeven spelers. Hidde verklaarde in het boek Hoppa van Chris Mast zijn keuze met: “Als ik er in slaag HVS in de eredivisie te houden is dat voor mij een fantastisch succes.” Uitdagingen ging Hidde nooit uit de weg.

In die tijd werkte Hidde als sportleider bij de gemeentelijke universiteit en was docent volleybal aan het CIOS in Overveen en daar kon hij met veel studie zich ook de modernste trainingsmethoden eigen maken. Hij was er steeds meer van overtuigd geraakt, dat Nederland wel het talent had om de wereldtop te bereiken, maar niet de goede instelling. Hidde wist dat meer trainingsuren Nederland ver zou kunnen brengen. Maar bond en spelers waren nog niet zover. Desondanks vroeg de Nevobo Hidde in 1969 om bondscoach te worden bij de mannen. Hidde wist van wat hem te wachten stond en zei volgens het boek Hoppa van Chris Mast “Het getuigt van moed bij de bond om mij aan te trekken. Het zal belangwekkend zijn om te kijken wat de combinatie oplevert van het akelig goede spelersmateriaal en de min of meer beperkte mogelijkheden van de bond en mijn capaciteiten.”

Hidde ging met zijn bekende rechtlijnigheid aan het werk. Hij vroeg van te voren de spelers of zij bereid waren zijn trainersaanpak te volgen en hield ze daar ook aan. Het succes was wisselend en voor Hidde teleurstellend. Na het toernooi schreef hij als volleybalmedewerker van het toenmalige dagblad De Tijd een kritisch artikel waarin hij in de nabeschouwing naar zijn ploeg uithaalde. Hij verweet hen een wanprestatie tegen Joegoslavië en vond dat de ploeg in de laatste wedstrijd tegen Italië ondanks een 3-2 winst een troosteloze matheid liet zien. Dat nam het Nevobo-bestuur niet. Toenmalig voorzitter Van Dorst vond dat hij zijn eigen spelers liet vallen. In november 1970 werd hij dan ook ontslagen. Na lang zoeken werd uiteindelijk de Pool Ben Krysik in 1971 zijn opvolger. Hidde kwam nog wel terug als trainer bij AMVJ.

Hidde ging zich meer en meer op de journalistiek toeleggen. Hij ging voor de NRC/Handelsblad schrijven, maar het volleybal bleef hij volgen. In het december 1984 liet Brother/ Martinus weten dat Arie Selinger, die die zomer met de Amerikaanse dames zilver op de Olympische Spelen van Los Angelos had gewonnen, een paar dagen in Amsterdam zou verblijven en dat hij beschikbar was voor een gesprek met de pers in het Holiday Inn bij de RAI. De leergierige Martinus spelers als Brouwers, Goedkoop, Brokking en Buys waren er wel. Van de pers kwam er slechts één: Hidde van der Ploeg. Evenals de spelers sprak hij die avond urenlang met Selinger. Hidde voelde, dat hier ging gebeuren wat hij tien jaar eerder al bepleitte. Hoewel AMVJ hem nog een keer vroeg als trainer zag Hidde daarvan af. Hij had met het schrijven genoeg werk en hij voelde dat zijn opvattingen toch weer tot conflicten zouden leiden. Veel later, toen de vereniging voor oud-internationals De Volaren werd opgericht, liet hij zich weer zien.

Eenmaal met een kleindochter van hem die hij bijna de hele wedstrijd door de finesses van het spel uitlegde. Waarom de set up naar links, waarom dat blok naar rechts enz.. Het was vertederend, zo kon Hidde dus ook zijn. Hij bleef de Volaren- bijeenkomsten bezoeken. Totdat zijn gezondheid hem dwong thuis te blijven. Redelijk recent, namelijk op 7 maart van dit jaar bezochten voorzitter Kees Koomen en secretaris Ruut de Wit de voormalige volleybaltopper in het huis, waar hij toen min of meer werd verzorgd. De terugrapportage van Kees en Ruut was er al een van twijfels en zorg. Twijfels of we Hidde nog bij de Volaren zouden zien.

Met Hidde van der Ploeg is een van de mannen die kleur hebben gegeven aan de vaderlandse volleybalgeschiedenis heen gegaan.

De uitvaartplechtigheid is zaterdag 7 mei om 13.00 uur in de aula van Westgaarde, Ookmeerweg 275 te Amsterdam. En ook te volgen op https://westgaarde.uitvaart-online.nu/client Code 36613
4 mei 2022
Frits Suer